pogodne usposobienie

См. также в других словарях:

• usposobienie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. usposobić {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}usposobienie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. usposobienieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} ogół cech charakteru… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• usposobienie — n I 1. rzecz. od usposobić. 2. lm D. usposobieniebień «zespół stałych cech charakteru, właściwy komuś sposób zachowywania się; temperament, natura» Pogodne, miłe, wesołe, ponure, gwałtowne, kłótliwe usposobienie. Być z usposobienia flegmatykiem,… …   Słownik języka polskiego

• pogodny — pogodnyni, pogodnyniejszy 1. «odznaczający się piękną pogodą; właściwy pięknej pogodzie; słoneczny, bezchmurny» Pogodny dzień, wieczór, ranek. Pogodne niebo. 2. «odznaczający się pogodą ducha, pełen spokoju, równowagi wewnętrznej; będący wyrazem… …   Słownik języka polskiego

• jowialny — jowialnyni, jowialnyniejszy «mający pogodne, dobroduszne usposobienie; odznaczający się pogodnym, nieco rubasznym humorem» Jowialny staruszek. Jowialny sposób bycia. Jowialny uśmiech. Jowialny dowcip. ‹łac.› …   Słownik języka polskiego